من می خواهم بجنگم و حقوقی را که از ما گرفتند، پس بدهم. ما نیازی به رفتن به کشور دیگری نداریم. او به خبرگزاری فرانسه گفت: اینجا وطن ماست.
اگر ما را مجبور به رفتن نکنند، جایی نمی‌رویم».
طالبان می گویند که موانع بازگشت زنان به کار یا رفتن دختران به دبیرستان پس از ایجاد سیستم های جدید برداشته خواهد شد.
اما این طنین روزهای اول رژیم گذشته است که هرگز اجازه بازگشت به زنان را نداد.
فرخنده زاهدبیگ، یک کارگر 21 ساله غیر دولتی، توضیح داد که چگونه جنگجویان طالبان وارد دفتر او شدند تا به مدیریت بگویند که کارگران باید آنجا را ترک کنند.
او گفت: “بعد از آن، رئیس ما تصمیم گرفت که ما بقیه به دفتر نیاییم.”
«زنان می خواهند حرفه ای داشته باشند، اما… نمی توانند به کار خود ادامه دهند. طالبان آزادی کار را از آنها سلب کرد».